آزادی بیان یعنی آزادی اندیشه و عقیده؛ به مفهوم دیگر آزادی بیان ابزاری است برای رساندن اندیشه و عقیدهای به دیگران. در مقدمهٔ اعلامیه جهانی حقوق بشر ظهور دنیایی که در آن افراد بشر در «بیان عقیده» آزاد و از ترس فارغ باشند، به عنوان بالاترین آرمان بشری اعلام شدهاست. آزادی بیان معیاری اساسی برای هر نوع جامعهٔ چند صدایی و دموکراتیک است. نقض این آزادی همواره به نابودی سایر موازین حقوق بشر منجر میشود. آزادی بیان در کشورها مفهوم حق انحصاری ذاتی است که بهطور عمومی بدون ترس از سانسور یا مجازات صدق میکند. حقی که متاسفانه در ایران نه تنها ذاتی به شمار نمی آید، بلکه از انسان با استفاده از تهدید و شکنجه سلب شده است.
کاری مشترک از کمیته جوان و دانشجو و کارگروه رسانه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
مهمان برنامه: منوچهر شفائی
مجری برنامه: مازیار پرویزی
تدوین: رُزا جهان بین