ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر
هر فردی حق زندگی، آزادی و امنيت شخصی دارد.
ماده 16 اعلامیه جهانی حقوق بشر
1. مردان و زنان بالغ، بدون هیچ گونه محدودیتی به حیث نژاد، ملیت، یا دین حق دارند که با یکدیگر زناشویی کنند و خانواده ای بنیان نهند. همه سزاوار و محق به داشتن حقوقی برابر در زمان عقد زناشویی، در طول زمان زندگی مشترک و هنگام فسخ آن هستند.
2. عقد ازدواج نمیبایست صورت بندد مگر تنها با آزادی و رضایت کامل همسران که خواهان ازدواجند.
3. خانواده یک واحد گروهی طبیعی و زیربنایی برای جامعه است و سزاوار است تا به وسیله ی جامعه و «حکومت» نگاهداری شود.
خانه و جامعه بایستی برای زنان ایرانی، امن باشد
خانه که باید امن ترین مکان برای زنان باشد، گاه با کمک قوانین مردسالارانه به خطرناکترین مکان برای ایشان تبدیل می شود.
قتل های ناموسی هم پدیدۀ ویرانگری است که به پشتیبانی قوانین مجازات اسلامی (نمونه مواد 61 و 630 قانون مجازات اسلامی) و مقرراتی که این قتل ها را توجیه و یا حتی حمایت می کند، رخ می دهد .
طبق ماده 61 قانون مجازات اسلامی
هركس در مقام دفاع از نفس يا عرض، يا ناموس، يا مال خود يا ديگری و يا آزادی تن خود يا ديگری در برابر هرگونه تجاوز فعلی و يا خطر قريب الوقوع عملي انجام دهد كه جرم باشد، در صورت اجتماع شرايط زير، قابل تعقيب و مجازات نخواهد بود :
1. دفاع با تجاوز و خطر متناسب باشد .
2. عمل ارتكابی بيش از حد لازم نباشد.
3. توسل به قوای دولتی بدون فوت وقت عملا ممكن نباشد و يا مداخله قوای مذكور در رفع تجاوز و خطر موثر واقع نشود .
ماده 630 قانون مجازات اسلامی
هر گاه مرد همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد، می تواند در همان حال آنان را به قتل برساند و در صورتی که زن مکره باشد ، فقط مرد را می تواند به قتل برساند. حکم ضرب و جرح در این مورد نیز مثل قتل است.
در جوامع مرد سالار، زنان انواع گوناگون خشونت را در سرتاسر چرخۀ زندگی خود تجربه می کنند
ما فعالین حقوق بشر خواهان لغو و عدم حمایت این گونه قوانین خشونت آمیز از سوی دولتمردان هستیم .
399
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق زنان