ایا میدانید یکی از معضلات اساسی اجتماعی که جامعه ما هم اینک با ان روبروست و در صورت عدم پیشگیری و مهار این پدیده به فاجعه اجتماعی بدل خواهد شد چیست؟ کودک کار ، اری این داستان پر درد کودکانی است که از سر فقر و درماندگی کودکی نمیکنند داستان پر از قصه ای که این روزها همه از ان می گذرند و ان چه نمیدانیم این است : که نا دیده گرفتن شان دامن زدن به انحرافات و ناهنجاریهای اخلاقی و اجتماعی است. در حال حاضر امار مشخص و دقیقی از تعداد کودکان کار در ایران وجود ندارد. هرچند که برخی منابع و سازمانها از وجود 2 میلیون کودک کار در ایران خبر میدهند .
ولی امارهای غیر رسمی تعداد کودکان کار ایرانی را 7 میلیون نفر تخمین میزنند که گفته میشود 40 درصد این کودکان را کودکان مهاجر تشکیل می دهند در مجموع 80 درصد کودکان خیابانی ، کودکان کار هستند. که به علت فقر اقتصادی خانواده ها مجبور به کار در خیابان میباشند.عامل عمده دیگری که موجب روی اوردن کودکان به بازار کار میباشد فقدان یا نامطلوب بودن مراکز اموزشی و یا دور بودن این مراکز از محل زندگی کودکان است . و ام : این در حالی است که بر اساس ماده 79 قانون کار ایران به کار گماردن کودکان کمتر از ۱۵ سال ممنوع است و به کار گیری نوجوانان ۱۵ تا ۱۸ سال نیز در شغل های سخت و زیان آور ممنوع است. و اما در ماده 32 پیمان نامه جهانی حقوق کودک : که ایران بدان متعهد است کودک باید در برابر هر کاری که رشد و سلامت او را تهدید می‌کند حمایت شود و دولت‌ها باید حداقل سن کار و شرایط کار کودکان را مشخص کنند با ان که سالهاست از تصویب این قوانین گذشته اما شواهد نشان میدهد که این قوانین تاثیری در بکار گیری کودکان نداشته است و هنوز نه مسئولین بهزیستی و نه وزارت کارفکری اساسی برای این کودکان نکرده اند و همواره از زیر بار مسئولیت این کودکان که به جای کودکی کردن رنج میکشند شانه خالی میکنند از سوی دیگر عملکرد متناوب مسئولین اجرائی کشور در طرح ساماندهی کودکان خیابانی موجب روز افزون تعداد کودکان خیابانی شده اند کار در خیابان علاوه بر اینکه گریبانگیر هزاران کودک این سرزمین است نشان دهنده نا کارامدی سیاستهای اتخاذ شده در خصوص مسائل و معضلات اجتماعی است.
