در مورد اعلامیه جهانی حقوق بشر چه میدانید؟
آیا نسبت به 30 مادۀ این اعلامیه آشنائی دارید؟
آیا میدانید که این موارد جز حقوق ذاتی و متعلق به شماست؟
ماده 21 اعلامیه جهانی حقوق بشر حق انتخاب شدن فرد و یا انتخاب آزادانه نماینده گان را در زمرۀ حقوق شهروندی می داند، که ارادۀ مردم میبایست اساس برقراری و تشکیل دولت باشد.
افزون بر این تاکید میکند که چنین اراده ای باید در انتخاباتی متناوب و منظم صورت گرفته، آزاد و عاری از هرگونه تقلب باشد، این حق، یکی از حقوق شهروندی افراد است و احترام به آرای مردم، نیز از ارکان حقوق بشر می باشد .
بر اساس ماده 21 اعلامیه جهانی حقوق بشرهر شهروندی حق دارد که بدون تبعیض‌های نژادی، دینی و جنسی … دسترسی برابر به مشاغلی که به طور مستقیم به اداره‌ی امور کشور مربوط می‌شود ، داشته باشد.
و دولتها موظفند که شرایطی فراهم سازند تا افراد بتوانند به طور فعال در امور سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نظارت و مشارکت کنند که استفاده از این حق همان دموکراسی است و به نوعی تضمین کننده حقوق اولیه افراد که بر مبنای آن منافع همگان بر منافع شخصی ترجیح داده شده است، یعنی مفهوم واقعی از مردم سالاری, آزادی، مسئولیت پذیری و انتخاب نمایندگان .
در بند 8 از اصل سوم قانون اساسی ج.ا ایران نیز به مشارکت عامه مردم در تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خویش تاکید شده است .
و در اصل 6 قانون اساسی هم نحوه اداره امور کشور را متکی به آراء عمومی دانسته، انتخاب رییس جمهور، نمایندگان مجلس خبرگان رهبری، مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر آن را ، از طریق همه پرسی میداند اما تحت نظارت شورای نگهبان!!
با توجه به عدم فعالیت احزاب، سندیکا و همچنین وجود نهادی به اسم شورای نگهبان، پروژه‌ی دموکراسی‌خواهی در ایران غیر عملی و در حقیقت رویائی بیش نیست زیرا:
در سیستم دولت جمهوری اسلامی ایران، شورای نگهبان نهادی است که بر انتخابات نظارت “استصوابی” دارد، و صلاحیت نامزدها بایستی به تأیید اعضای این شورا ی 12 نفره برسد، شش عضو فقیه این شورا مستقیماً از سوی رهبر تعیین و شش عضو حقوق‌دان نیز با پیشنهاد رئیس قوه قضائیه که او هم منصوب رهبر است به این مقام می‌رسند. و برای تایید صلاحیت نامزدهای انتخاباتی تنها اعضای این شورا حق رأی دارند،
اعضای شورای نگهبان که توسط رهبر انتخاب و ناظر بر کلیه انتخاباتند، در عمل افراد مورد نظر رهبر را بعنوان کاندیدهای تائید شده معرفی خواهند کرد و این یعنی نقض حقوق اساسی یک ملت، یعنی عدم وجود مردم سالاری، یعنی ناقض اصول و مبانی دموکراسی ، یعنی عدم اجرای عدالت بعنی یک سناریو برای یک نمایش بنام انتخابات در ایران.
بنابرانچه گفته شد در کشوری که قدرت و تصمیم گیری در اختیار فرد و یا گروهی خاص باشد، در ابتدا عدالت و حقوق اولیه افراد است که نا دیده و نقض می شود.
