ادامه‌ی مطلب

کاری از کارگروه رسانه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
تهیه و تدوین : آمن جهان بزرگی
نویسنده : علیرضا جهان بین_ علی احمدی ملک
گوینده : آمن جهان بزرگی

جلسه سخنرانی نمایندگی سوئیس در تاریخ 13 اکتبر 2019 در ساعت 13 به وقت اروپای مرکزی با حضور اعضای نمایندگی و جمعی از فعالان حقوق بشر برگزار گردید که در رابطه با موضوعات ذیل سخنرانی شد :گزارش و تحلیل موارد نقض حقوق بشر در شهریور ماه 1398 ، بررسی ماده 14 اعلامیه حقوق بشر و مقایسه آن با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ، روز جهانی اعدام ، زنان در ورزشگاه ، روز جهانی معلم و چرخه خشونت در ایران سخنرانی انجام دادند .علاقه مندان میتوانند از فایلهای زیر شنونده مطالب ارائه شده باشند :

ادامه‌ی مطلب

اﯾﻦ روز در ﺟﻬﺖ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﻪ نابینایان و کم بینایان، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻼت آﻧﻬﺎ و اﯾﺠﺎد ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن از ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ اﺳﺖ. بر اساس گزارش رسمی سازمان بهداشت جهانی، ۲۸۵ میلیون نفر از مشکلات بینایی رنج میبرند. ۳۹ میلیون نفر از این جمعیت، کاملاً نابینا و بقیه کم بینا هستند. اکثر مبتلایان به نابینایی یا ضعف بینایی در حال حاضر و در آینده از ساکنان کشورهای جنوب آسیا هستند و خواهند بود و زنان (با آمار ۵۴% ) بیش از مردان مبتلا می‌شوند
از عمده معضلات نابینایان در سطح کشور میتوان به موارد زیر اشاره نمود:-عدم استخدام و جذب شهروندان نابینا و کم بینا
– نامناسب بودن وضعیت آموزش و مدارک و کمبود امکانات پرورشی-عدم دسترسی مناسب به اماکن عمومی (پارک ها – بانک ها – فروشگاه ها – ترابری ها– اداره ها و …) -عدم وجود خط بریل یا هشدار دهنده در ساختمان ها و مراکز راهنما به عنوان راهنما ماده ۱ و ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر به عدم تبعیض و برابری تمام انسانها اشاره میکند و تاکید میکند که انسانها باید فارغ از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی یا هرعقیده دیگر و همچنین ملیت، وضع اجتماعی، ثروت، ولادت یا هر موقعیت دیگر، از تمام حقوق و کلیه آزادی هایی که در اعلامیه حاضر ذکر شده است، بهره مند گردند
ماده 19 کنوانسیون حقوق معلولین اعلام میدارد که ‌‌‎دولتهای عضو این کنوانسیون حقوق برابر را جهت تمامی افراد دارای معلولیت در مورد زندگی در جامعه با شرایط برابر نسبت به سایرین به رسمیت خواهند شناخت و تدابیر مناسب و مؤثر را جهت تسهیل در بهره مندی کامل افراد دارای معلولیت از این حق و حضور و مشارکت کامل آنها در جامعه فراهم نمایند.
سند ۲۰۳۰ نیز در بندهای ۳،۴،۵ به موضوعاتی همچون -تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه در تمام سنین
-تضمین کیفیت آموزش فراگیر و عادلانه و ایجاد فرصت های یادگیری مادام العمر برای همه -دستیابی به تساوی جنسیتی و توانمند سازی تمام زنان و دختران اشاره میکند. ‌‌‌‌نابينايان، حق بهره‌گيري از كليه‌ امكانات رفاهي معمول در جامعه را دارند و دولت ها موظف به ارائه خدمات رفاهی و آسایشی به آن ها هستند .تمام مردم در سراسر جهان باید به حقوق اجتماعی و شهروندی نابینایان احترام بگذارند و آن را به رسمیت بشناسند.

کاری از کارگروه رسانه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
تهیه و تدوین : ملیکا احمدی سبزواری
نویسنده : علیرضا جهان بین_ رسول عباسی زمان آبادی
گوینده : ملیکا احمدی سبزواری

طبق آمار عفو بین‌الملل:
مجازات اعدام در ۱۰۶ کشور غیرقانونی (برای مثال در آمریکا، تا کنون ۲۰ ایالت مجازات اعدام را ممنوع کرده‌اند) و در ۷ کشور فقط برای جرایم استثنائی (مثلا در دوران جنگ) و در شرایط خاص مجاز است.در ۲۹ کشور مجازات اعدام در قانون هست، ولی در ۱۰ سال گذشته هیچکس اعدام نشده است و سیاست رسمی این است که دیگر اعدام صورت نگیرد و در باقی کشورها (یعنی ۵۶ کشور) مجازات اعدام همچنان قانونی است و اعدام یا انجام می‌شود یا سیاست رسمی مبنی بر لغو اعدام اعلام نشده.با تاسف در ایران صدور حکم اعدام قانونی است که به اشکال مختلف صادر و در اجرا هم در جهان رکورد دار است و بر اساس حکم دادگاه های انقلاب عمومی، جنایی، نظامی زندگی انسان را سلب می‌کنند.اعدام از غیر منطقی ترین مجازات ها می باشد چرا که در پی اجرای آن حیات انسان در صورت خطای قضاوت غیر قابل برگشت است. به همین جهت و برای مبارزه با حکم اعدام در جهان، ائتلافی به نام قابیل را اعدام نکنید (با اشاره به عدم مجازات قابیل پس از قتل هابیل) به راه افتاده است.قطعنامه‌های سازمان ملل متحد برای توقف مجازات اعدام به عنوان اولین قدم برای لغو کامل آن، اولین بار در سال ۲۰۰۷ و دومین بار در سال ۲۰۰۸ در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید. در این قطعنامه‌ها ضمن تاکید بر توقف مجازات اعدام، گفته شده مجرم، به حکم انسان بودن، دارای حق زندگی و بسیاری حقوق دیگر است و قانونگذار و سیستم قانونگذاری، حق سلب این حقوق را از فرد به صرف مجرم بودن را ندارد. دولت ایران در سال 1347 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (1966) را امضاء نمود و در اردیبهشت سال 1354 آن را بدون هرگونه قید و شرطی از تصویب گذرانده است و صلاحیت کمیته حقوق بشر را به موجب ماده چهل و یک میثاق بین‌المللی حقوق مدنی وسیاسی (1966) پذیرفته است.اما با این حال پروتکل حاضر را امضاء نکرده و تاکنون نیز به آن ملحق نشده است و به این ترتیب صلاحیت شکایت فردی کمیته حقوق بشر را نپذیرفته است.جرائمی که در قانون اساسی جمهوری اسلامی برای آنها اعدام پیش‌بینی شده است شامل بعضی جرايم سیاسی، قتل، تجاوز، آزار جنسی کودکان، لواط ، تکرار عمل( قاچاق مواد مخدر، سرقت مسلحانه، آدم‌ربایی ومحارب) میباشد.متاسفانه ایران در اعدام کودکان (افراد زیر ۱۸) همچنان پیشتاز است و همچنین از موارد غیر عادی در قانون مجازات اسلامی ایران میتوان به حکم اعدام باستناد قسامه (شهادت و سوگند خوردن ۵۰ نفر و یا با وکالت ۱۰ نفر) اشاره نمود.از ابتدای سال ۲۰۱۸ بیش از ۱۰ زندانی سیاسی در زندان¬های ایران اعدام شده اند از جمله آنها می¬توان به اعدام زندانی سیاسی محمد ثلاث، رامین حسین پناهی و زانیار و لقمان مرادی اشاره کرد.آمارهای غیر رسمی به وجود بیش از ۱۷۰۰ زندانی زیر حکم اعدام در زندانهای ایران که منتظر اجرای حکم هستند اشاره میکند با نگاهی به ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر (هرکس حق حیات دارد)، هر فردی سزاوار و محق به زندگی، آزادی و امنیت فردی است.و براساس هدف 16 سند 2030 یونسکو، بهره مندی از زندگی سالم و ترویج جوامع صلح طلب و منع خشونت حق همگان است.اما متاسفانه در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هیچ توجهی به حق حیات انسان نشده و حتی در قوانین جزائی حکم قصاص را به عنوان یک اصل قرارداده است. امید است در جهان و به خصوص در ایران دیگر حکم اعدامی صادر نشود و احکامی منصفانه در قوانین جزائی کشور برای احترام به کرامت

کاری از کارگروه رسانه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
تهیه و تدوین : آمن جهان بزرگی
نویسنده : رُزا جهان بین_ علی احمدی ملک
گوینده : آمن جهان بزرگی