هدف این روز، تاکید بر اهمیت وضعیت شهرها و حقوق پایه ای انسان ها برای داشتن سرپناه است. هدف دیگر این روز، یادآوری مسئولیت جمعی جهانیان برای تامین شرایط اسکان برای نسل های آینده است. هر سال مضمون ویژه ای برای این روز در نظر گرفته می شود. اهمیت فضاهای عمومی شهری و معابر، سازمان ملل را بر آن داشته است تا “فضاهای عمومی برای همگان” را محور امسال قرار دهد.بند 1 ماده‌ی 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر صراحتاً به این موضوع که هر کس حق دارد از سطح معیشتی کافی برای سلامتی و رفاه خود و خانواده‌اش از قبیل خوراک، پوشاک، مسکن بهره‌مند گردد اشاره مینماید. البته لازم به ذکر است که قبول حمایت از این حق برای هر دولتی یکسری لوازم را نیز نیاز دارد. مثلاً دولت باید شرایطی را به وجود آورد که افراد بتوانند با زحمت و مشقت اندکی به مسکنی که مناسب شأنشان باشد دست یابند.به دلیل اهمیت زیاد حق مسکن، این حق در کنوانسیون محو کلیه‌ی اشکال تبعیض نژادی، کنوانسیون حقوق کودک، کنوانسیون محو کلیه‌ی اشکال تبعیض علیه زنان و کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان نیز صراحتاً مورد اشاره واقع شده است و از سوی دیگر بیش از 50 کشور به گونه‌ای آزادی مسکن را در قوانین اساسی خود گنجانده‌اند.در فصل سوم قانون اساسی و زیر فصل “حقوق ملت” اصل سی و یکم با تاکید بر این‌که داشتن مسکن متناسب با نیاز، حق هر فرد و خانواده ایرانی است، دولت را موظف کرده با رعایت اولویت برای آنها که نیازمندترند به خصوص روستانشینان و کارگران زمینه اجرای این اصل را فراهم کند.با توجه به اعلامیه جهانی حقوق بشر، سند 2030 یونسکو و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و تاکید بر رعایت و تامین حقوق انسانی و مردم ایران و نظراتی که صاحب نظران و کارشناسان مختلف در خصوص وضعیت مسکن و معیشت و رفاه مردم دارند متاسفانه همچنان شاهد ضعف در تبیین و اجرای واقعی این قوانین در جامعه هستیم و با توجه به شرایط نابسامان اقتصادی موجود در کشور می‌بینیم که داشتن مسکن متناسب با نیاز افراد و خانواده‌ها روز به‌روز بیشتر تبدیل به رویایی دست نیافتنی شده و همچنان باید منتظر ماند و دید که دست‌اندرکاران و متولیان این امر چه تدبیری در راستای رفع این معضل خواهند اندیشید.
کاری از کارگروه رسانه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
تهیه و تدوین : ملیکا احمدی سبزواری
نویسنده : علی احمدی ملک_ رزا جهان بین
گوینده : ایراندخت کیا
